AKBIYIK SULTAN

Asıl adının Ahmed Şemseddin veya Abdullah olduğu rivayet edilir. Kaynaklarda genellikle keşf ve keramet sahibi bir meczup olarak tanıtılır ve şeyhi Hacı Bayrâm-ı Velî ile ilgili bazı menkıbeleri nakledilir. Bayramiyye’nin Celvetiyye kolu silsilesinde yer alan Akbıyık’a II. Murad, Cemâziyelevvel 841 (Kasım 1437) tarihli temliknâme ile Bursa-Yenişehir yakınlarındaki Austos köyünü bağışladı. Varna Seferi’ne (1444) ve İstanbul’un fethine katıldı. Fetihten sonra Ayasofya civarında adına bir cami yapıldı ve bu semte onun adı verildi. Meczup tavrına rağmen Çandarlı Halil Paşa gibi devlet adamları ve Molla Yegân gibi âlimlerle sohbetlerde bulundu. Mecmualarda Şems-i Hudâ mahlasıyla bazı şiirlerine de rastlanmaktadır. Malının hesabını bilemeyecek kadar zengin olan Akbıyık’ın, servetini Allah yolunda harcamak maksadıyla Bursa Ulucamii civarında yaptırdığı külliyeden günümüze sadece medfun bulunduğu türbe ulaşabilmiş, imaret ve tekkeden eser kalmamıştır.

BİBLİYOGRAFYA

Taşköprizâde, eş-Şeḳāʾiḳ, Beyrut 1395/1975, s. 66.

Âlî, Künhü’l-ahbâr, İstanbul 1277, IV, 105.

Sarı Abdullah Efendi, Semerâtü’l-fuâd, İstanbul 1288, s. 145.

Belîğ, Güldeste, s. 220-222.

Yağlıkçızâde Ahmed Rifat, Lugat-ı Târihiyye ve Coğrafiyye, İstanbul 1299, I, 231.

Mehmed Şemseddin, Yâdigâr-ı Şemsî, Bursa 1332, s. 220-222.

Vasfi Mâhir Kocatürk, Tekke Şiiri Antolojisi, Ankara 1968, s. 101.

H. Kâmil Yılmaz, Azîz Mahmûd Hüdâyî ve Celvetiyye Tarîkatı, İstanbul 1984, s. 174-176.